نوشته های من

سلام

تو شرکت فرصتی پیش اومد که یه رابط کاربری برای یکی از وسایلمون بنویسم و میخواستم با Qt بنویسمش ولی دانلودش کردم و یادم افتاد که  سر و کله زدن با C++ کار من نیست

یادم اومد Python برای کسایی که نمیخوان خیلی با برنامه نویسی درگیر بشن ساخته شده. دانلودش کردم و از افزونه ی Tkinter اش استفاده کردم و تو زمان خیلی کمی این رابط کاربری جمع و جور شد.

مخصوصا قرار دادن یه matlab plot وسط قضیه خیلی خیلی راحته. با چند خط کد میشه کل اون پلات متلب رو با تمام ویژگی هاش انداخت وسط صفحه و استفاده کرد ازش.

اگه برنامه نویس باشید واقعا درد داره خوندن این متن ولی به عنوان کسی که بیشتر با سخت افزار سر و کله زده میگم که خیلی خیلی کار راه بندازه. کل این حدود 400 خط شد.

حالا اینا مهم نیست.

بیشتر میخواستم بگم اون حسی رو که هدفون رو بزارم رو گوشم و به مدت 4-5 ساعت از کل دنیا unplugged بشم و برم تو کامپیوتر رو خیلی وقت بود تجربه نکرده بودم. انقدر نوستالژیک بود که بعدش اشک تو چشمام جمع شد. واقعا نرم افزار خیلی را دست تر از سخت افزاره. ولی چه کنیم که مهندس برق آفریدنمون. که البته دلیل نمیشه بیشتر فوکس ام رو روی برنامه نویسی نزارم. 

الان تو شرکت یک مهندس دیگه داریم که داره سخت افزار رو درست میکنه و خیلی خوشحالم که لازم نیست من اونی باشم که بخاطر یه غبار چند پیکو آمپر از دست بدم و دنبال این بگردم که چی کجا خرابه!